«آرا تا گزارا» داستان فعالیت‌های مشترکم در کنار سایر پروژه‌های شخصی طراحی داخلی است. توصیف این روند شمایی کلی از ذهنیت من برای تلاش در جهت همسویی انرژی‌ صاحبان فکر و خلاقیت در حوزه طراحی است. طراحانی که هر یک می‌توانند به سهم خود قصه‌ شخصی مردم سرزمینم را متناسب با زیبایی‌های ایران به شکلی نوین در زندگی‌شان پیاده کنند. 

۱۹ ساله بودم که کار احیا و بازسازی گاو صندوق قدیمی مادرم، آغاز حرکت من در جهت جان بخشیدن به محیط اطراف شد. در آن زمان به تازگی تحصیل در رشته طراحی صنعتی را شروع کرده بودم و شوق و ذوق پیاده‌سازی دانش آموخته شده  همراه خلاقیت ذاتی‌ام، آثاری را خلق می‌کرد که هنوز هم فکر کردن به آن من را به وجد می‌آورد. این کار آغاز بازسازی‌ها و فعالیتم در حوزه طراحی داخلی شد. ابتدا بیشتر کارهایم بر احیاگری ظروف متمرکز بود و با آن به نوعی تمرین بازسازی خانه‌ها را می‌کردم. هر جا ظرفی از کار افتاده  را می‌دیدم، با تعریف کاربری جدید برای آن قصه‌اش را دوباره از نو می‌نوشتم.

به تدریج حمایت‌های خانواده‌ام باعث شد تا در سال ۱۳۷۳ گالری «خانه آصف» را راه‌اندازی کنم. خانه آصف در حیاطی باصفا در منطقه زعفرانیه تهران قرار داشت که حال و هوایش متناسب با داستان شخصی من برای جان‌بخشی و روان کردن جریان زندگی در محیط اطراف بود. تجربه راه‌اندازی این خانه، هر چند کوتاه و درآمدی نه چندان زیاد، با همراهی مشتریان خاصی مانند سفیر مکزیک و برخی از دوستان مرا به آینده امیدوار کرد.